یادی از دوران کودکی

بچه که بودیم اگه با کسی دعوا میکردیم ١ساعت بعد از یادمون میرفت 

بزرگ که شدیم گاهی دعواهایمان سالها تو یادمون مونده و آشتی نمیکنیم

بچه که بودیم گاهی با یک تیکه نخ سر گرم میشدیم

بزرگ که شدیم حتی ١٠٠تا کلاف نخم سرگرممون نمیکنه

بچه که بودیم بزرگترین ارزومون داشتن کوچکترین چیز بود

بزرگ که شدیم کوچکترین ارزومون داشتن بزرگترین چیزه

بچه که بودیم ارزومون بزرگ شدن بود

بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریم

بچه بودیم دوستیامون تا نداشت

بزرگ که شدیم همه دوستیامون تا داره

بچه که بودیم بچه بودیم

بزرگ که شدیم بزرگ که نشدیم هیچ دیگه همون بچه هم نیستیم

تقدیم میکنم به دو دوردانه زندگیمون محمدحسین و مبین جان پایدار باشین